Contra vim mortis non est medicamen in hortis.

Niemożliwym jest by w kilku zdaniach określić wszystkie aspekty morderstwa. Dziś chcę skupić się na jego EWOLUCYJNYCH następstwach. Zostaną one ujęte bardzo skrótowo a szczegółowym opracowaniem zajmę się w przyszłości.

Z punktu widzenia stopniowo kształtujących się pierwszych ludzkich zbiorowości, morderstwo było zdarzeniem tragicznym w skutkach nie tylko dla bezpośredniej ofiary ale także dla jej bliskich. Zmarły rodzic nie mógł ani zapewnić swym dzieciom bezpieczeństwa, ani ułatwić startu w dorosłość. Uśmiercenie mężczyzny było równoznaczne z roztrwonieniem całego materiału genetycznego, który nie mógł być przekazywany dalej.

W toku rozwoju społeczeństw ustanowiono wysokie sankcje prawne za popełnienie tego przestępstwa. Życie ludzkie uznano za dobro bezsprzecznie najcenniejsze i dlatego zostało ono poddane szczególnej ochronie. Ustanowiona kara miała pełnić rozmaite funkcje: sprawiedliwościową, ochronną (realizowaną również przez swój represyjny charakter), kompensacyjną i prewencyjną.